Uganda blog 11

Deze week was vrij kort, maandag en dinsdag waren officiële feestdagen dus wat het vrij rustig. Op vrijdag had ik een belangrijke meeting met een groep boeren. De geanalyseerde data heb ik in overzichten geplaatst en deze overzichten heb ik vrijdag gepresenteerd aan een selecte groep boeren. Dit was de eerste terugkoppeling van de dataverzameling die zij kregen en dus was deze meeting best wel spannend. De overzichten werden gelukkig ontzettend goed ontvangen en de boeren waardeerden mijn werk. Het gaf ze ook nieuwe motivatie om beter te presteren. Kortom best wel goed dus!

Vrijdagmiddag nam ik Bodil mee naar de stoffenwinkel waar ik eerder was geweest. Na ongeveer een uur lang in de winkel gespendeerd te hebben en wel 20 verschillende stoffen vast gehad te hebben, stonden we tevreden weer buiten en waren er nieuwe kledingstukken voor ons in de maak :)
Die avond gingen we uit in de stad. Aangezien we de volgende ochtend vroeg op moesten, namen we ons voor om eerder in bed te liggen dan de week ervoor. Dit lukte…ongeveer… We lagen een halfuurtje eerder in bed dan vorige week maar we hadden wel vast ontbeten, dat scheelt dan weer!

Zaterdagochtend was het tijd voor ons uitje. Op naar Kibale national park. Dit park bestaat uit regenwoud en naast dat je er voor heel veel geld gorilla’s kon bewonderen, kon je ook voor minder geld naar de chimpansees die in het bos leefden. Dat leek ons wel wat dus zaterdagochtend gingen we op zoek naar een bus die ons die kant op kon brengen. Dit was een heel gedoe want er gingen nog geen bussen, alleen een hele hoop matatu’s en de chauffeurs wilden ons maar wat graag meenemen. Na een felle onderhandeling belandden we in matatu, op de voorstoel wat een luxe! Vier uur later arriveerden we bij ons hostel wat bij een lokaal gezin in huis was. Dit hostel hadden we uitgezocht omdat het ons gaaf leek om een keer van dichtbij het lokale leven mee te maken. En gaaf was het zeker, het gezin was ontzettend vriendelijk en gastvrij en het eten, dat was me toch lekker! Zulk lekker lokaal eten hadden we in nog geen restaurant gevonden!

’s Middags gingen we voor een ‘swamp walk’. Zonder verwachting begonnen we hieraan en wat bleek, het was een drie uur durende wandeling rondom het national park. De omgeving was prachtig en we spotten zes van de acht aanwezige kleine apensoorten. Daarnaast kwamen we mooie vogels tegen en passeerden we een koffieplantage. Eenmaal weer bij het hostel was het tijd voor een overheerlijk romantisch diner bij kaarslicht. We vertelden onze gastheer over onze chimp trekking. Dit was nog een hoop gedoe. Ik had van tevoren gereserveerd. Volgens de eerste persoon moest ik van tevoren betalen per banktransactie. Dit kostte me echter 60 euro, dat ging dus niet gebeuren. Later had ik iemand anders aan de telefoon gehad die zei dat ik ook prima bij het park zelf in cash kon betalen. Dit klonk beter dus we gingen voor deze optie. Echter had ik nergens een bewijs van mijn reservering. Onze gastheer schrok een beetje toen hij hoorde dat we de avond van tevoren nog niet betaald bleken te hebben. Hij zei dat we op tijd naar het park moesten om te betalen en dan maar hopen dat we nog mee konden met de trekking van zondagochtend. Oh jee…. Daarvan schoten we wel even in de stress maar er zat weinig anders op nu dan het gewoon proberen.

Die avond speelden we nog een kaartspelletje onder het genot van de lokale muziek, tot plezier van ons gastgezin, en gingen we op tijd naar bed. Na een heerlijk ontbijtje de volgende ochtend stond er een boda voor ons klaar om naar het park te rijden. Om 8:00 zou onze chimp trekking beginnen, we vertrokken iets na zevenen en om 7:30 kwamen we aan bij het park om te betalen. Op hoop van zegen dan maar. We moesten wachten op de persoon die over het geld ging maar gelukkig kwam hij binnen een paar minuten aanlopen. We liepen mee naar het kantoor en wat bleek, zonder enig probleem betaalden we hem en hadden we ons entreebewijs voor de chimp trekking. Wat een opluchting! Inmiddels was het 7:45 en we moesten nog naar de verzamelplaats voor de trekking. Snel stapten we weer op de boda en reden we die kant op. Nu we ons entreebewijs op zak hadden zag die theeplantage bij zonsopgang er toch ineens een stuk mooier uit! Twee minuten over acht arriveerden we bij de chimp verzamelplaats waar de briefing net begonnen was. Maar we waren er en konden mee.

We gingen op pad met een guide en een Australisch koppel. Aangezien dit ook mijn eerste keer in een regenwoud was, keek ik mijn ogen uit en we genoten allebei van alles wat we tegenkwamen. De trekking zou ongeveer drie uur duren en de kans om chimpansees te zien was 90%. Echter hadden we na ruim anderhalf uur nog niet heel veel meer gezien dan gigantische rode mieren en olifantenpoep… Onze guide was in contact met andere groepen die al meer geluk hadden gehad en we gingen diezelfde kant op. Toen kwam het moment dat we voor het eerste de chimpansees hoorden. In dat grote woud hoorde we ineens een hoop geschreeuw en apen die tegen bomen sloegen, wat ontzettend gaaf! Bodil en ik keken elkaar enthousiast aan en volgden onze guide die ineens een stuk harder begon te lopen, tussen struiken en bomen door op zoek naar de chimps. En daar waren ze dan, de eerste die we tegenkwamen waren een moeder met een jong en een iets oudere chimpansee ernaast, in de boom. Hoe gaaf! Hier kwamen we ook wat andere toeristen tegen die met gigantische camera’s de chimpansees al aan het bewonderen waren. Na een tijdje ging het jonge mannetje naar beneden en volgde we deze een stukje door het bos. Toen we deze chimpansee niet meer konden zien, bracht de gids ons naar een kleine open plek waar twee chimpansees op de grond zaten. Ze zaten elkaar te vlooien alsof wij er niet eens waren. We bleven bijna een uur naar deze chimpansees kijken op nog geen tien meter afstand. Af en toe riepen de chimpansees naar de anderen in het bos wat een enorm kabaal was. Heel gaaf om van zo dichtbij deze dieren te bewonderen terwijl ze gewoon hun gang gaan. Uiteindelijk waren we ongeveer vier uur later weer terug bij het startpunt, dit was echt een topervaring! En gelukkig hadden we in ieder geval de chimpansees nog gezien en van zo dichtbij, dat had ik echt niet verwacht.

Na een goede lunch sloten we de dag af met een culturele wandeling. We startten bij en klein museum met traditionele gereedschappen waarna we door gingen naar een bananenplantage. Hier is ons uitgelegd hoe je bananenplanten groeit en hoe je bananengin maakt. Dit alles was inclusief het proeven van vers bananensap, gerookt bananensap en de gin zelf. Onze volgende stop was een traditional healer die ons uitlegde hoe je met stokken en kruiden kon zorgen dat je herstelde van malaria of kon zorgen dat een vrouw toch met je wilde trouwen. Na deze wandeling stapten we weer in een matatu terug naar Mbarara. Kortom dit was weer een topweekendje en een gave herinnering erbij!