Uganda blog 10 De gang van zaken
Door: Mariëlle
Blijf op de hoogte en volg Mariëlle
03 Juni 2019 | Oeganda, Mbarara
Verder wil ik jullie deze week meenemen in een aantal dingen die hier in Uganda toch wel echt anders zijn dan in Nederland. Uiteraard wist ik voordat ik naar Uganda vertrok, dat er een hoop dingen anders zouden gaan dan in Nederland, of überhaupt Europa. Echter zijn er een aantal zaken die ik het delen waard vind.
Allereerst werd er door het vliegtuigpersoneel bij de landing verteld dat het niet toegestaan was om plastic tassen mee te nemen het land in (dit heb ik overigens per ongeluk wel gedaan). Mijn gedachte op dat moment was dat ik het erg milieubewust vond van de Ugandezen om plastic zakken te verbieden. Echter, bij elke supermarkt of plek waar je iets koopt, stoppen ze al je spullen gewoon in een plastic zak! Soms krijg je zelfs meerdere plastic tasjes mee. Daar snap ik nou echt helemaal niks van.
In Uganda bestaat er niet iets als een afvalcontainer, althans ik heb het nog niet gevonden. Je afval wordt ook niet opgehaald, er zijn overal hopen te vinden waar afval gewoon op wordt gedumpt. Deze minivuilnisbelten worden eens in de zoveel tijd in brand gestoken en dit is (volgens mij) de voornaamste manier hoe afval wordt verwerkt hier. Niet heel gezond en ook niet heel milieubewust. Ik denk dat veel Ugandezen ook weinig afval hebben omdat ze wel goed zijn in recyclen en vaak vee hebben die bijvoorbeeld etensresten op kunnen eten. Ze proberen het denk ik ook wel te verbeteren maar dat lukt nog niet zo erg. Op een hoop plekken staat bij zo’n afvalbelt een bordje dat je een boete krijgt als je daar je afval dumpt. Maar ja als er geen alternatieve oplossing is, wordt het natuurlijk wel lastig dus men dumpt z’n afval daar nog steeds.
Mensen hebben hier geen abonnement op stroom, stroom koop je per kWh. Dit gaat op een bijzondere manier. In mijn huis hangt een kastje en dat kastje heeft een code. Via mijn telefoon kan ik stroom opwaarderen op dit kastje. Oftewel, ik betaal stroom met mijn beltegoed. Interessant systeem wel, zo heb je in ieder geval geen last van mensen die hun stroomrekening niet betalen. Nadeel is wel, als je even geen beltegoed hebt en je stroom op is, dat je dan dus ook gewoon van het ene op het andere moment zonder zit. Laat dit nou toevallig het geval zijn op het moment. Nu moet ik eerst naar de stad om te pinnen voordat ik beltegoed kan kopen. Ach ja… er liggen geen belangrijke dingen in de koelkast dus het niet zo erg om even zonder stroom te zitten.
De verkeersdrempels zijn hier ook erg interessant. Deze zijn of best wel hoog, of het zijn een paar kleine vlak na elkaar. Die kleintjes zijn het meest voorkomend en je moet je daar echt op voorbereiden. Als je op de boda zit moet je echt zorgen dat je je goed vasthoudt. Ik ben al een paar keer flink heen en weer geschud door die hobbels. En dan te bedenken dat de Ugandezen zich bijna nooit vasthouden tijdens een bodaritje, daar heb ik toch wel respect voor.
Dan nog het groeten. Dit gaat eigenlijk een beetje op zijn Frans. Je begint altijd met ‘Hi, how are you?’ Dan is het de bedoeling dat je antwoord met ‘Fine, how are you?’ of gewoon ‘Fine’ en dan verder gaat met het gesprek. Als je antwoord met ‘Fine, and you?’ reageren ze er niet op. Wel een ontzettend vriendelijke manier om elkaar te begroeten in ieder geval dus. Zelfs als je iemand aanspreekt in een winkel begin je met vragen of alles goed gaat. Inmiddels begin ik ook de lokale taal een beetje te leren, alhoewel het wel echt moeilijk is. Dit is iets wat erg gewaardeerd wordt. Waar in veel landen in Europa vaak naar het Engels geswitcht wordt als je net je best hebt gedaan een fatsoenlijke zin in hun taal te produceren, proberen de Ugandezen je juist meer lokale woorden te leren wat ik veel leuker vind :)
Ik heb al een paar keer genoemd dat de boda het voornaamste vervoersmiddel is hier. Boda’s vervoeren niet alleen mensen maar ook goederen. En alles past op een boda, maar dan ook echt alles! Wat ik al niet voorbij heb zien komen is echt bizar. Van trossen matoke, meerdere melkkannen van zo’n 100L per stuk maar ook bedden en zelfs andere boda’s en fietsen. Of het praktisch is of niet, het zal passen op die boda.
Tot slot het telefoneren. Men heeft hier ook zijn eigen manier van telefoneren. Het is hier heel normaal om te zeggen dat je iets uit gaat zoeken en dan vervolgens gewoon op te hangen. Want ja als je iets uit moet zoeken kan je niet tegelijk aan de telefoon zitten toch? Ik heb inmiddels al meerdere keren gehad dat de persoon aan de andere kant zei ermee aan de slag te gaan of iets dergelijks waarna ik er na een paar seconden achter kwam dat de verbinding gewoon verbroken was. Dan is het dus wachten tot ze terugbellen… Of niet, ik was meestal ongeduldig en belde uiteindelijk zelf terug.
-
04 Juni 2019 - 13:19
Henny:
Marielle, ik geniet van jouw blogs!
Dit is een periode waar je de rest van je leven met veel plezier op terug kunt kijken.
En je maakt optimaal gebruik van de mogelijkheden; ieder weekend zoveel spannende tochten en ervaringen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley