Uganda blog 5

Zoals gezegd, zou deze week de andere stagiair komen en voor de komende zes weken heb ik dus gezelschap in huis. Van tevoren had ik al wat mailcontact gehad met mijn nieuwe Ghanese huisgenoot en ik had aangegeven dat er genoeg voorzieningen in het huis aanwezig waren. Want ja, dit was mijn eerste keer in Afrika, het leek me logisch dat er weinig in het huis was. Echter bleek bij aankomst dat mijn huisgenoot toch ook wel even schrok van het huis en het gebrek aan, nou ja bijna alles eigenlijk. Het stelde me gerust dat het toch niet helemaal aan mij lag dat ik meer had verwacht van het huis. Mijn huisgenoot merkte zelfs op dat er geen ventilator of televisie aanwezig was, deze faciliteiten had ik überhaupt niet voor mogelijk gehouden hier. Verder komt mijn huisgenoot wel over als een leuk persoon. Ze had wel interesse om dingen te ondernemen dus ik denk dat ik een goede buddy heb om de komende tijd mee op pad te gaan :)

Die week nam ik mijn nieuwe huisgenoot mee naar de stad. We kochten een Simkaart en ik liet haar de grote supermarkt zien. Ik deed eigenlijk precies wat de Nederlander mij had laten zien toen ik hier net was. Ineens voelde ik me wel een beetje de ervaringsdeskundige.

Deze week heb ik ook maar weer eens kennis mogen maken met Afrikaanse afspraken. Het plan was om deze week te beginnen met de bedrijfsbezoeken. Dit was ook wel enigszins cruciaal omdat de komende twee weken hiervoor uitgetrokken waren. Echter, voordat de bezoeken konden beginnen, moesten eerst de extra weegschalen besteld en bezorgd worden. Dit was uiteraard makkelijker gezegd dan gedaan. Er was gedoe met de goedkeuring en daardoor liep alles vertraging op. Ontzettend jammer want ik had me wel verheugd op de bezoeken en qua bezigheden was ik er ook aan toe. En door de uitloop had ik achteraf toch mee gekund met de anderen afgelopen week. Jammer, maar helaas er was weinig aan te doen.

Donderdagmiddag sloeg het weer om. Het begon het al een beetje te regenen waarna het die nacht echt losbarstte. Vrijdagochtend was de regen dus ook nog steeds niet opgehouden. Ik had inmiddels de afsnijroute naar kantoor geleerd die meer begaanbaar was dan de route die ik in eerste instantie steeds liep. Echter was me ook wel verteld dat als het echt goed ging regenen, ook deze route geen optie meer was. Maar de andere route hadden ze me uiteraard nog niet verteld. Op hoop van zegen liep ik vrijdagochtend dan ook naar kantoor. De route was best okee, het was modderig maar het lukte me om niet uit te glijden en mijn voeten droog te houden. Tot het laatste stuk, vlak voordat ik aankwam op kantoor. Daar was echt een mega plas over de hele breedte van de weg. Voorzichtig probeerde ik via het gras langs de zijkant te lopen. Toen ik het diepste punt had bereikt bleek helaas dat de grasrand ook onderdeel was van de plas. Ik probeerde nog of ik weer terug kon maar de andere kant van de plas zag er niet heel veel beter uit. Dus dan maar verder, dit resulteerde in ontzettend natte voeten helaas.

Voor de terugweg vroeg ik aan mijn collega’s op kantoor of iemand me de andere route naar huis kon laten zien want het was in de tussentijd niet droger geworden en ik had weinig zin om op de terugweg weer natte voeten te krijgen. Echter bleek deze collega later terug dan verwacht van zijn veldwerk en nadat hij een uur na de afgesproken tijd nog niet terug was, vroeg ik een andere collega of die nog een route wist. Het was niet de route die ik moest hebben maar het was begaanbaar dus al met al wel prima.

Die zaterdag ging ik richting de stad om boodschappen te doen voor de bedrijfsbezoeken die hopelijk komende week dan toch echt van start zouden gaan. Aangezien ik die week niet op kantoor kon lunchen kocht ik een voorraadje aan eten wat makkelijk mee te nemen was. Daarnaast scoorde ik op de markt een paar regenlaarzen, dan hield ik in ieder geval mijn voeten droog de komende tijd.

Op zondag heb ik een stukje gelopen hier in de buurt. Er zouden tombes in de buurt zijn van de laatste twee Ankole (één van de stammen hier) koningen en het leek me leuk om dit even te bekijken. De route ernaartoe was niet over de hoofdweg maar door een relatief rijk deel van de stad, afgaand op de grote huizen met hoge hekken. Eenmaal aangekomen bij de “tombes” bleken dit gewoon graven te zijn en verder was het niet heel bijzonder. Wel was ik bergop gelopen dus het uitzicht was mijn wandelingetje toch wel waard :)

Verder heb ik dit weekend vrienden gemaakt met het schattige buurjongetje van ik denk ongeveer 1.5 jaar oud. Die komt nu af en toe even langs om dan heel verlegen gedag te zeggen. Ook heb ik op de één of andere manier vriendjes gemaakt met de nieuwe kip hier op het terrein. Ik ben de kip inmiddels al drie keer in de woonkamer tegengekomen, dat wordt me toch iets te gezellig dus die heb ik maar weer naar buiten gestuurd.