Uganda blog 4 - Reisverslag uit Mbarara, Oeganda van Mariëlle Haan - WaarBenJij.nu Uganda blog 4 - Reisverslag uit Mbarara, Oeganda van Mariëlle Haan - WaarBenJij.nu

Uganda blog 4

Door: Mariëlle

Blijf op de hoogte en volg Mariëlle

23 April 2019 | Oeganda, Mbarara

Dit weekend was het dan eindelijk paasweekend, het weekend waar ik al zo lang mee bezig was. Ik wilde graag iets ondernemen dit weekend dus had ik voorgesteld aan de andere Nederlander en de Spanjaard om ergens heen te gaan. Zij bleken echter al plannen te hebben maar ik kon wel aansluiten. Echter waren hun plannen ook voor de week na Pasen. Dit was de week dat mijn bedrijfsbezoeken zouden beginnen waardoor ik helaas niet met ze meekon. Maar het was wel een lang weekend en ik wilde niet het hele weekend alleen in huis zitten. Wat ik dan wilde doen, was dus de grote vraag. Wilde ik weer in mijn eentje op pad of bleef ik toch liever dicht bij huis? Kortom in mijn hoofd was dit echt een struikelblok wat me onnodig veel stress heeft opgeleverd.

Uiteindelijk kon ik de dingen duidelijk op een rijtje zetten. In een national park in de buurt was er de mogelijkheid tot een safari te paard. Dit leek me ontzettend gaaf dus ik besloot dat ik hiermee een dag van het weekend wilde vullen. Ik had contact gezocht met een toeristenbureau in de stad met de vraag of ze dit voor me konden regelen. Hoewel ik dinsdag al had gemaild, ging er van alles mis bij het bedrijf waardoor ik uiteindelijk donderdag aan het eind van de ochtend zelf het paardensafari bureau maar moest bellen. Helaas, alle ritten van het hele weekend waren al vol…. Dan maar voor plan B, een bootsafari in hetzelfde park. Dit hoefde ik niet te reserveren, dat kon ter plekke in het park. Nu nog het vervoer. Na mijn taxi ervaring zag ik het niet voor me om twee uur lang in zo’n taxi te zitten en te hopen dat ik op de goede plek afgezet werd. Toen bleek dat ik via kantoor ook vervoer kon regelen voor een fatsoenlijke prijs. Helemaal top, om 7 uur ’s ochtends op zaterdagochtend werd ik opgehaald en zou mijn chauffeur met me meegaan naar het park.

Het weekend begon met de vrijdag waarop ik de tijd nam om wat achterstallig werk af te ronden en wat dingen te regelen waar ik Nederland geen tijd voor had gehad. Daarnaast ging ik nog even naar de stad voor wat boodschappen, al met al een prima dagje.

Toen was het zaterdag, de dag van mijn eerste safari. De rit naar het park toe was al fantastisch. Ik zag twee kroonkraanvogels onderweg van super dichtbij. Deze vogel staat op de Ugandese vlag maar is vrij zeldzaam om in het echt te zien. Mijn chauffeur zag het te laat anders waren we even gestopt zodat ik een foto kon maken. Daarnaast ging een deel van de reis van de hoofdweg af door wat armere wijken die ik daarvoor nog niet gezien had. Mensen op fietsen of te voet met gele jerrycans om water te halen heel veel verderop. Kinderen die op blote voeten rondliepen over straat. Dit was echt een andere wereld.

Ik had niet heel veel voorstelling van het park, ik had geen idee hoeveel dieren we tegen zouden komen en hoe het er echt vanbinnen uit zou zien maar wauw, wat een hoop beesten zitten er in zo’n park! Toen we binnenkwamen reden we al door een kudde zebra’s en langs impala’s, knobbelzwijnen en nog heel veel meer. De dieren waren helemaal niet heel erg bang voor de naderende auto. Voordat we überhaupt op de plek van de bootsafari waren had ik een groot deel van de dieren in het park al gezien, ontzettend gaaf! We kwamen zelfs twee dwergmangoesten tegen die ons vanuit hun holletje aan bleven kijken.
Uiteindelijk kon ik om twaalf uur mee op bootsafari na een hoop gedoe en uitstellen omdat er te weinig mensen waren, maar om twaalf uur zat de boot vol. Ik was vooral benieuwd naar de nijlpaarden, die had ik al wel gehoord maar nog niet van dichtbij gezien. Dat kwam helemaal goed vanaf de boot! Het meer bleek vol te zitten met groepen nijlpaarden waar de boot ook echt dicht langs kwam. We kwamen ook meerdere krokodillen tegen, sommige waren echt ruim 2.5 meter! Ook een hoop vogels waren te zien uiteraard waaronder een visarend in actie die een te zware vis had gevangen. Voor de boot ging de arend weer te water omdat hij de vis niet kon houden, hij zwom met de vis naar de kant toe om deze vervolgens, nog steeds voor onze neus, op te eten. Heel cool!
Na de bootsafari ging ik weer tevreden naar huis. Helaas bracht ik die avond en nacht ziek door in bed aangezien ik iets verkeerds gegeten had. Maar zondag ging het gelukkig alweer vrij goed dus ik kon een kopje thee drinken bij de Spanjaard, die pas maandag bij de Nederlander aansloot, waarna we samen naar de film gingen. Na afloop liet hij me zien waar in de supermarkt ik redelijke kant-en-klaar maaltijden kon scoren dus dat is wat ik die avond at, iets waarvan ik in ieder geval niet ziek zou worden.

De maandag spendeerde ik weer thuis met een boekje, een puzzel en een serie. Het regende vrij hard dus naar buiten gaan was niet erg aantrekkelijk. Dinsdag komt de andere stagiair en heb ik eindelijk wat gezelligheid in huis. Ik ben benieuwd hoe dat zal gaan maar ik kijk er naar uit om iemand te hebben om samen mee op pad te gaan :)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mariëlle

Actief sinds 03 April 2019
Verslag gelezen: 209
Totaal aantal bezoekers 5553

Voorgaande reizen:

29 Maart 2019 - 28 Juli 2019

Stage in Uganda

Landen bezocht: