Uganda week 1

Uganda week 1

Ik heb een tijdje getwijfeld over hoe ik wilde updaten over mijn avontuur in Uganda. Maar vanwege het gebrek aan internet viel sowieso de vlog-optie af, vandaar dat ik toch maar gekozen heb voor het oldschool bloggen.

Mijn reis naar Uganda begon voorspoedig, het heldere weer leverde mooie vliegtuig foto’s op. Bij aankomst in Uganda kwam gelukkig mijn koffer nog boven water en mijn lift stond klaar om me naar het hotel te brengen in Entebbe. Dit hotel was heerlijk, compleet met airco, ontbijt en uitzicht over het Victoriameer. Op dag twee werd ik door een privéchauffeur naar Mbarara gebracht, mijn verblijfplaats voor de komende vier maanden. Deze reis leidde me langs allerlei mooie uitzichten en kleine dorpjes. Ik spotte mijn eerste zebra’s, kruiste de evenaar en proefde gebakken maïs wat dus ook naar popcorn smaakt maar dan zit het nog op de kolf.

Van het huisje had ik me nog weinig voorgesteld maar met het luxe hotel in mijn achterhoofd ging ik naar binnen. Dit was niet helemaal wat ik ervan verwachtte. Het huisje is voor Afrikaanse begrippen luxe, echter kwam er bruin water uit de kraan, werkte de elektriciteit niet en was mijn enige gezelschap het mierennest in de keuken. Aangezien er geen wc-papier of stroom aanwezig was, moest ik weer de stad in om beiden te kopen. Dit was een wandeling van een minuut of 20 heen en daarna weer terug. De boda-boda’s (motortaxi’s) durfde ik nog niet aan. Na dit alles geregeld te hebben werd het tijd om te koken. Buiten bananen had ik nog geen verse groente of vers fruit kunnen vinden, dit wordt in de meeste supermarkten niet verkocht. Dus mijn avondeten bestond uit rijst, erwten uit blik en een geprakte banaan, niet mijn beste combinatie…

Die avond besefte ik me dat ik, ondanks de goede voorbereiding, toch wat dingen vergeten was. Ik had alles uitgezocht wat betreft vaccinaties en kledingvoorschriften en ik had zelfs een poging gedaan om de plaatselijke taal te leren. Maar daarnaast had ik geen idee wat de omrekenfactor euro’s naar Ugandese shillings was en ik had geen idee hoe veel desinfectiezeep en deet ik nodig had om niet ziek te worden.

De zondag verliep iets beter nadat ik zaterdagavond even moed in was gepraat door het thuisfront. Ik moest wederom naar het centrum voor meer water en wat boodschappen. Tijdens deze wandeling begon ik de schoonheid van de omgeving te zien en kwam de bewondering voor het leven in Uganda. Ik nam zelfs de tijd voor wat fotootjes. Die avond was mijn tweede poging om iets fatsoenlijks te eten te maken. Ik had inmiddels wat diepvriesvlees gevonden, nog steeds geen goeie groente, dus er stonden witte bonen in tomatensaus met rijst en een worstje op het menu. Dit bleek best een prima combinatie en ik was er best tevreden over :)

Toen was het maandag. De eerste dag op kantoor, best wel spannend. Ik werd opgepikt door een chauffeur die me afzette op het kantoor. Op kantoor werd ik aan een hoop mensen voorgesteld en kreeg ik een hoop nieuwe informatie en nieuwe indrukken. ’s Middags was mijn directe collega er. Zij bleek echt superaardig en we overlegden over het project. Toen bleek dat ze elke middag warme lunch serveren op kantoor. Yes, ik hoef niet meer elke avond zelf te koken! De lunch was echt lekker en er waren verse groenten! Dit was een grote opluchting. Later op de dag kwam een andere Nederlander zich voorstellen die al langer in Uganda woont. Ze stelde voor om me de stad een beetje te laten zien, deze kans greep ik aan want ik had nog steeds geen idee hoe ik het vier maanden vol zou gaan houden. Dus die middag liepen we naar het centrum. We gingen naar de markt en daar lag het vol met verse groente en vers fruit! Fantastisch! Daarnaast gingen we naar een grote supermarkt waar ze wel alles hadden (inclusief zout brood naast al het zoete). Vervolgens scoorden we ook nog een simkaart zodat ik zelf stroom kon kopen (dit gaat van je beltegoed). Ik was helemaal blij. Eindelijk had ik het gevoel dat ik wel kon wennen aan het leven hier. Op de terugweg nam ik mijn eerste tripje achterop de boda wat ook een hele ervaring is. Eenmaal thuis heb ik mijn verse fruit gegeten, ik denk niet dat ik dat ooit zo heb gewaardeerd :)

De dag erna ging ik weer naar kantoor. Ik moest wat dingen navragen over het huisje, er kwam geen warm water uit de douche terwijl er wel een boiler was en ik moest €2,50 betalen als ik mijn afval weg wilde gooien. De administratie ging erachteraan. Aan het eind van de ochtend kreeg ik een superlief mailtje met verontschuldiging dat het huis niet meteen klaar was om in te leven toen ik aankwam. Die middag werd de boiler gerepareerd, gingen ze iets doen aan het bruine water aan de kraan en ik kreeg te horen dat ik maar €0,50 hoefde te betalen voor het weggooien van mijn afval. Een goeie upgrade dus! Op kantoor is echt iedereen aardig, mensen komen een praatje maken en ze helpen me kiezen met mijn lunch aangezien ik geen van de gerechten hier ken. Ik begin me inmiddels wel thuis te voelen :)